Kategoria: Telewizja i człowiek
MAGICZNA SIŁA TV
Od czego jednak zacząć i jak poprowadzić opowieść o dniu dzisiejszym telewizji? Może od tego, jak z nastaniem zmierzchu, owej intymnej pory, władzę nad miastem przejmuje jakaś magiczna siła? Przenika do domów poprzez dachy, ściany, zamknięte okna. I oto nagle staruszkowie, otrząsnąwszy się po całodziennej drzemce, ożywiają się, a dzieci rozpierane nadmiarem energii stają się nieprawdopodobnie wprost posłuszne. Uczeni odrywają się od swej pracy, panie domu porzucają niedomyte naczynia w kuchni. Kilka milionów ludzi jak na zawołanie nie widząc się wzajemnie jednocześnie zaczyna śmiać się czy też jednocześnie smucić. Pustoszeją ulice, teatry, czytelnie. Zmniejsza się zużycie wody.
ISTNIENIE ZALEŻNOŚCI
O istnieniu tej prostej i wyraźnie dostrzegalnej zależności między pracą stacji telewizyjnych i wodociągowych przeczytałem w pewnym czasopiśmie zagranicznym.Ludzie jak na komendę przestają korzystać z kąpieli, aby później znów jak na komendę udać się do łazienek.Można o telewizji napisać powieść z gatunku fantazji naukowej czy jakąś utopię społeczną, na przykład w stylu Karela Ćapka… Za oceanem pojawiły się pierwsze telewizory. Pisze się o nich jak o czymś niezwykłym. Jedni (jak to zwykle bywa w takich przypadkach) nie bardzo wierzą w ich możliwości, drudzy (jak to również bywa w takich przypadkach) zaczynają snuć rozważania „o postępie” i „roli użytkowej” nowego wynalazku. Tymczasem telewizory — niczym óapkowskie jaszczury — mnożą się i rozprzestrzeniają z błyskawiczną szybkością. Szturmem zdobywają miasta, rozpełzają się po wsiach
KRZYŻ ANTEN
Krzyże anten znaczą ich zwycięski pochód. Władają już całymi obszarami kraju.To jakby okupacja.Ludzie, nie zdając sobie z tego sprawy, stają się daltonistami, przestają reagować na barwy otaczającego ich świata. Całe ich życie staje się iluzoryczne.Iluzoryczna jest wiedza, która nie została zdobyta pracą, utrwalona dociekliwością umysłu, ale przyjęta na wiarę z ust lektorów pospiesznie ilustrujących swe wywody pokazem obrazków… Iluzoryczne jest uczucie miłości do kobiety, która przychodzi na spotkanie o wyznaczonej godzinie, spogląda ci czule w oczy, sprawia wrażenie zakochanej, iluzoryczne, gdyż pozostanie ona przecież na ekranie… Iluzoryczny jest ów świat, który mamli cię z telewizora łoskotem mknących gdzieś w dal pociągów, urokami przechadzek nabrzeżami kanałów w Leningradzie czy uliczkami Paryża, meczem piłki nożnej lub krokami modnego tańca.
STOJĄC W MIEJSCU
A życie nie stoi w miejscu. Toczy się dalej niezależnie od ciebie. Nie chce ci się wskoczyć do dalekobieżnego pociągu, aby nazajutrz obudzić się gdzieś daleko. Nie byłeś w Paryżu, znasz go z filmów i kronik, tak świetnie poznałeś to miasto, że jechać tam nie ma po co. Zapomniałeś już nawet o tym, że można wyrwać się z domu i pójść na mecz, aby odetchnąć atmosferą przepełnionych trybun. Dawno cię już o tym przekonano, że na ekranie telewizora lepiej widać przebieg gry. Nawet w lekcji tańca uczestniczysz nie wstając z fotela, wydaje ci się, iż to wystarczy, aby zapamiętać układ kroków. „Ukośny deszcz” przechodzi bokiem — tego obawiał się Majakowski, nawet sam Majakowski.